برنامه‌ای که هفتۀ آینده داریم ان‌شاءالله، وقتِ سر خاروندن برامون نذاشته، اما از صبح که هی استوری‌ها برام آپ می‌شه نتونستم جلوی خودم و بگیرم. نشستم دونه‌دونه استوری‌ها رو جوابیه دادم!
طرف دانشجوی پیام نوره که نه رتبۀ درست و حسابی داره، نه درس و معدلِ درست و حسابی... بعد برای من استوری روز دانشجو گذاشته! :/
یا طرف ضد ِانقلاب و ضد نظام و ضد همۀ عقلانیت‌ها و منطق‌هاست... خودش و برای تبریک گرفتن روز دانشجو شرحه‌شرحه کرده! :/
از صبح برای تک‌تکِ این آدما سند و مدرک فرستادم که ثابت کنم این روز مختصِ شما نیست بزرگوار! من و قبول نداری... ویکی‌پدیا رو که دیگه جمهوری اسلامی ننوشته! ببین روزِ چه کسانی رو به اسمِ روز دانشجو نام‌گذاری کردن و چرا که بدونی امروز؛ روزِ دانشجوی مؤثر، درس‌خون و هوشیاریه که معنای حقیقیِ استقلال و آزادی رو به خوبی فهمیده و براش جون داده! نه تو و امثالِ تو :/
این تناقضا بیش از هرچیزی برای من خنده‌داره :) برا شما نیست؟ خدایی مفت‌مفت تبریک نگید... مراقبِ مفاهیم و ارزش‌ها باشید... خیلی از اصول با همین دقت نکردنا جابجا شده... به نظرم همۀ اینا دِین به گردن میاره...
یا مثلا نشستیم داریم دیدار آقای رئیسی با دانشجوها رو رصد می‌کنیم، به قولِ خانومم، یک بار با وجدان و با نگاهِ علمی بشینید و این دیدار رو رصد کنین، اون وقت می‌بینید دانشجوها بی‌ادبی رو با آزادی بیان اشتباه گرفتن... و از همه مهم‌تر... عقده‌ها و کمبودها رو با دغدغه قاطی کردن! ینی در کل از اون همه دانشجو اگه یکی_دو نفر خیلی دغدغه‌مند، به مسایل حقیقی و ضروریِ قشرِ دانشجو پرداخته بود! بقیه کلا سن بلوغ فکری‌شون همون دبیرستان و هیجانات ِ خاصِ اون سنه... برید ببینید...
واقعا صبر و متانتِ آقای رئیسی ستودنیه...
ربطی به این پست نداره ولی مذاکرات رو هم نمی‌دونم چقدر رصد می‌کنین، ولی من که کییییییف می‌کنم :) از موضع قدرت... از موضع دیانت... از موضع حق‌طلبی... و کاااااااملا به چشم فرعیات... ینی شد، چه عالی! نشد؛ به درک! جمهوری اسلامی بلده خودش مشکلات‌ش و حل کنه :) من خیلی دعاگوی آقای رئیسی هستم... خیلی... خیلی روی ایشون زومم... واقعا هم حیرتم میاره... هم حسرت... حیرت میاره که واقعا وسطِ این همه بخوربخور چطور یکی می‌تونه تقوای خودش رو حفظ کنه... و هم حسرت که چطور این همه سال از ایشون محروم شدیم... عمری که رفت و فرصت‌هایی که سوخت... ولی بازم برای بچه‌هامون هزار مرتبه شکرِ خدا...
به مطلب اصلی برگردیم و بگم که صادقانه‌ش به نظر من هیچ جبهه‌ای نمی‌تونه روی این مدل دانشجو سرمایه‌گذاری کنه؛ نه جبهۀ حق... نه جبهۀ باطل!
دانشجوهایی که من امروز دیدم به جای مطالبه داشتن، طلب داشتن... این ینی دانشجو مستعد، عزتمند و روی پای خودش بار نیومده... ینی قشرِ دانشجوی ما هم شبیه قشرِ کوچه و بازاری کمبودها و نشدن‌ها رو زیرِ سرِ دولت‌ها می‌بینه و برای رفعِ اونها هم فقط گدای دولت‌هاست...
از طرفی آزادی بیان هم‌چنان فیکه! و جز شعاری بیش نیست! قبلا تو پستام نوشته بودم هر وقت آدم‌ها تونستن شبیه آن‌چه تو کتاب شهابی در شبه با هم صحبت کنن، می‌تونیم سرمون و بالا بگیریم و از آزادی بیان حرف بزنیم! خب در قشر مجازی و عوام کوچه و بازار که آدم به نظرم ابدا نباید توقع فهم آزادی بیان رو داشته باشه، ولی دانشجو و محیط دانشگاه این توقع رو در همه ایجاد می‌کنه که متأسفانه اونم به فنا رفته...
باور کنین با این مدل دانشجو نه دشمن می‌تونه حتی یه تپه فتح کنه... چه برسه به ایران(!)
و نه خودی می‌تونه تمدن‌سازی کنه(!)
پیشنهاد می‌کنم دیدارِ دانشجوها با آقای قالیباف و آقای رئیسی رو که امروز بود مرور کنین، اما در قیاس با فقط یک جملۀ دکتر بهشتی که بدونین چی می‌گم:
دانشجو
مؤذّنِ
جامعه
است؛
اگر
خواب
بماند
نمازِ
امّت
قضا
می‌شود!
|| امثالِ شهید بهشتی که دست به قلم هم بودن و به ادبیات و استفاده از کلمات واقفن، با آگاهی می‌نوشتن! لذا نمی‌شه بگیم اتفاقی نوشتن امّت! نه! بین امّت و ملت فرقه! اگه نوشتن امّت... ینی افقِ دید، جای دیگریه... این افقِ دیدِ گسترده رو من تو دانشجوهای امروز ندیدم........... حتی سطحِ ملت‌شون هم خیلی سطحی بود.... ||
|| اگه دانشجویی و دین و ایمون سرت می‌شه... یه تکونِ اساسی به خودت بده! باشه! مسؤولین و شرایط و امکانات و هجمه‌ها رو قبول دارم... ولی توی دانشجوی متدین و معتقد هم یه تکونی به خودت بده... تو مسیرِ گامِ دومِ انقلاب درس بخون... نه تو مسیری که دانشگاه و دانشجو داره میره... از نگاهِ من خیلی دیره... خیلی دیره... خیلی دیره... و دِینِ گردنِ دانشجویِ متدینِ معتقد خیلی بیشتره... خیلی بیشتره... خیلی بیشتره... از ما گفتن بود! ||
|| این روز رو با نهایتِ احترام و مملو از خیرخواهیِ کثیر، تنها و تنها به دانشجویانی تبریک می‌گم که بدونِ بهانه و در دلِ سختی‌ها و مستقل و روی پای خود، درس می‌خونن و دغدغۀ خدمت دارن... چه خدمت در پایین‌ترین سطح و فقط به خانواده... چه خدمت در بالاترین سطح و به امّتِ مسلمون... تبریک می‌گم به دانشجوهایی که استقلال و آزادی رو فهمیدن و براش تلاش می‌کنن... تبریک می‌گم به دانشجوهایی که به اوجِ این معنی رسیدن که اولویت و ضرورتِ دانشجوی متدین و معتقد درسشه... اگر دانشجویی هم‌زمان با درسش کار هم می‌کنه که من تمام‌قد براش می‌ایستم... تبریکِ ویژه می‌گم به هر دانشجویی که دانشجوی دانشگاه‌های خفن و دولتیِ ایرانه... با رتبۀ خوبِ زحمتِ خودش... با معدلِ عالیِ خودش... تبریکِ ویژه به هر دانشجوی متدین و معتقدی که شاگردممتاز دانشگاهه... تبریک به اون دانشجوهایی که با یک دلیل (و نه بهانه) ِ منطقی و ویژه نتونستن دانشگاه دولتی برن و در دانشگاه‌های آزاد و پیام نور و غیرانتفاعی تحصیل می‌کنن، اما سطحِ تحصیل و جوییدنِ دانش‌شون برابر با سطحِ دانشگاه‌های خفنه... و دارن با مطالعاتِ فراتر خودشون رو سطحِ بالا نگه می‌دارن... تبریکِ ویژه به اونایی که برای تحصیل در دانشگاه‌های خفن خونِ دل خوردن و چند سالی پشتِ کنکور موندن تا بهترین و قبول بشن و مایۀ آبروی اسلام و انقلاب باشن... آقا مَخلصِ کلام: تبریک به تمومِ دانشجوهای واقعی... واقعی... واقعی... و نه فیک و توخالی! می‌خوام بگم هرررروقت خسته شدین... هروقت فشارها داشت از پا درتون میاورد یه سرچ ساده کنین احادیث و روایاتی که دربارۀ دانشجوهاست... دربارۀ محصلینه... دربارۀ هرکیه که داره دنبالِ علم و دانش پیر می‌شه که بتونه خدمت کنه... بگردین و به خودتون یادآوری کنین شماها حتی از هفتاد سال عبادت دارین فراتر عمل می‌کنین :) ||
