حالِ روحی‌م برای پرداختن به مسأله‌ای جز اربعین مساعد نیست،
اما یادم اومد قرار نیست من براساسِ حال و احوالاتِ شخصیم زندگی کنم(!)
مدارِ زندگی بااااااااید حولِ محورِ «تکلیف و وظیفه» بچرخه.
سبکِ زندگیِ اسلامی یعنی همین.
حالا چه من حال داشته باشم
چه نداشته باشم!
لذا اومدم با دو روز تأخیر بنویسم
سریال گاندوی 2 عالی تموم شد.
قسمتِ آخر
دو برابرِ قسمت‌های قبل
من رو لبریزِ غرور کرد،
خصوصا اونجایی که افسرِ بلندپایۀ بریتانیای کبییییییییییر(!)
داشت التماسِ محمد رو می‌کرد :)
محمدها و رسول‌ها و سعیدها و داوودها و فرشیدها و امیرها!
ایمان دارم هستید
ایمان دارم حواستون به فضای حقیقی و مجازی هست
لذا از همین‌جا پای تک‌تکِ سربازانِ گمنامِ امام زمان رو می‌بوسم،
از تک‌تکِ عواملِ سریال هم نهایت تشکر و قدردانی رو دارم.
کارتون دیده شد:)
اون‌قدری که اینترنت و فجازی رو برداشتید :)
حتی اونی که داره بهتون فحش می‌ده و تخریب می‌کنه
یعنی نشسته و دیده و تا فیها خالدونش سوخته :)
این یعنی درست رفتید راه و
و حسابی دم‌تون گرم :)
دیدم نمی‌شه عاشقِ امام حسین علیه السلام بود و
در حد یه لایک و دو خط پست از حسینی‌های آخرالزّمان تشکر نکرد :)
|| منِ تلویزیون‌نبین :) هم گاندوی 1 و هم این یکی رو روی فلش ضبط می‌کردم و تو لپ‌تاپم آرشیو. یعنی تا حالا ده‌ها بار یک رو دیدم و چندین بار دو رو :) هنوزم برام تکراری نشده :) ||
|| کلیپی که از شهید عشوری برام فرستادی یادم آورد وسطِ حالِ بدم هم باید به تکلیفم برسم. ممنونم از تذکّر غیرمستقیم‌ت بذرِ عزیز :) ||
