خوب دقت کنین!
ابداً و اصلاً بحثِ این پست‌م مذهبی و دینی نیست!
این خیلی مهمه که فحوای کلام‌م رو بدونِ در نظر گرفتنِ دین و مذهب بگیرید
تا عمقِ ماجرا رو متوجه بشید:
من اصلاً روی آدم‌هایی که
نماز نمی‌خونن،
روزه نمی‌گیرن،
حجاب ندارن،
وَ حیوان نگه‌داری می‌کنن (به عنوان فرزند)
قدّ یه کارِ کوچیک هم حساب باز نمی‌کنم!
چه برسه به رفاقت و ازدواج و همکاری!
چرا؟!
چون اینها آدم‌های ضعیف و غیرقابل اعتمادی هستند!
نماز؛ یه کارِ تکراریه که ظاهراً سودی برای ما نداره، ولی ما باید روزی 5 بار این کار و انجام بدیم! اون‌وقت آدمایی که به هر دلیلی (یادتون نره بحث دین و مذهب و فعلا گذاشتیم کنار، پس کاری نداریم از ترس جهنم یا به شوقِ بهشت نماز می‌خونیم یا خالص و مخلص و فقط برای خدا) پای این 5 مرتبه هستن و در سختی و آسونی و کار داشتن و مریض بودن، مقیّد به انجام این کارن، قطعا آدمای محکم‌الاراده‌ای‌ان! خصوصا اگر در خانواده یا محیط کار یا تحصیلی باشن که نماز خوندنِ اونها حتی تمسخر میشه! با تمومِ وجود فکر کنید! واقعا روی این مدل آدما میشه برای یک عمر زندگی حساب باز کرد!
روزه؛ در دوره زمونۀ امروز خدایی سخته! خدایی! اون‌وقت یکی پای روزه‌ش می‌مونه! حتما زیاد دیدید تازگیا مُد شده هر وقتِ روز گرسنه‌شون میشه روزه رو می‌شکنن، با توجیهات شرعی یا روشن‌فکری، واقعا اینها آدم‌های ضعیفی‌اند! ینی یک هفته زندگیِ این آدم‌ها رو بررسی کنین، در تمامِ امور به ضعیف بودنِ ارادۀ این آدم‌ها می‌رسین! گولِ شاخ‌بازی‌شون و نخورید ها! قشنگ دقت کنید! قشنگ مصادیقِ ضعفِ شخصیتی‌شون و در تمام ابعادِ زندگی‌شون خواهید دید!
حجاب؛ عملا الآن یه جنگ محسوب میشه! وَ من عملا به هر آقا و خانم محجّبه‌ای یک مبارز می‌گم! (دقت کنین که هم آقا و هم خانم مدّنظرمه! و دقت کنین که حجاب به معنای اصیل و درست‌ش که همراه با عفاف و حیاست رو حجاب می‌دونم) وَ با تمومِ وجودم سرِ تعظیم فرود می‌یارم برابرِ اونهایی که در خانواده، محیط کار و تحصیلی که مخالف‌شونه و مدام به‌ش هجوم میارن، پایبندِ حجاب‌شون هستند سفت و سخت! ینی عجیب روی اینها میشه حساب باز کرد! در رفاقت، در کار، در ازدواج، در هر رابطه‌ای به نظرم میشه روی این آدم‌ها مثل کوه تکیه کرد!
حیوانات؛ اگر روزی مجبور بشم و کسی نباشه دور و برم، شاید روی سه گروه قبل حساب باز کنم ولی اگر روی کل کرۀ زمین تنها بمونم و جز نگهدارنده‌های حیوانات کسی روی کرۀ زمین نمونده باشه، حاضرم بمیرم ولی با اینا نه وارد دوستی شم، نه ازدواج کنم و نه همکاری!
اینا دیگه برای من ضعیف‌ترین آدمای روی زمین‌ن! حیوانات نه زبون دارن، نه آزار! نگهداشتن‌شون مثل داشتن رباته! هروقت و هرجور دل‌مون بخواد با اونا هستیم! این ینی فرار از تمامِ پیچیدگی‌های روابط انسانی!
تمومِ آدم‌ها با دوستان‌شون یا همسران‌شون یا همکاران‌شون دچار مشکل و بحث و جدل می‌شن. اون‌وقت خیلی از مفاهیم انسانی در همین روابط خودش و نشون می‌ده؛ بخشش، عاطفه، محبت، گذشت، ایثار، صبر، حسادت، انعطاف، پذیرش، بخل، کینه، و...
کسی که از پسِ اینا بربیاد قَدَر قدرته! وگرنه حیوون که یه قلّاده بزنیش رامته :)
گرفتی کُنه حرف‌م و ؟!
|| اگه مخالفمی حرص نزن :) ممکنه من خطا کنم که خدا هدایت‌م کنه، من نظرم و گفتم، وحی مُنزَل نیست که حرص بزنی، شمام برو تو وبلاگت نظر خودت و بنویس، مخاطب‌ها با «عقل و منطق»ِ خودشون فکر کنن ببینن کدوم درسته :) ||