گفتم تو این مدت که سرمون شلوغه و کمتر فرصتِ نوشتن داریم، بیام یه معرفی وبلاگِ تازه بذارم و هم جورِ قالبم و بکشم که لینکدونی نداره :) هم نوشتۀ خوب معرفی کنم. من تقریبا همیشه به قسمتِ بهروزشدهها سر میزنم و بیان رو رصد میکنم، اما وبلاگایی که خودم دنبال میکنم و حتی آدرسشون و حفظ هستم و میتونم مستقیم تایپ کنم و وارد شم، به ترتیبِ علاقه از این قراره:
1. آقای خطخطی: صاف و ساده و همهفهم مینویسه، اصلا تو وبلاگش انگار داره زندگی میکنه و راحت از همهچیز میگه، اما نکتهسنج، بهروز، دلسوز و مقداری چندبُعدیه و حواسش اغلب به همۀ وقایعِ همزمان هست! ینی من اینجوری خوندمش.
2. برادر سرباز: یه طلبۀ بااحساس که خیلی رو ثابت بودنِ وبلاگش نباید حساب باز کرد! یهو میای میبینی کرکره رو کشیده پایین و رفته! یهو هم برگشته! هم طولانینویسه که بابِ دلمه، هم بالاخره یه طلبهست که به جای خزیدن در حُجره و وقفِ خودسازی شدنِ صرف، داره به سیاست و مسایلِ روزِ جامعه هم سرک میکشه و نقدِ حوزه هم داره و دغدغۀ جریانسازی تو کلّهشه!
3. استاد مرآت: بیهقیِ بیان :) راویِ ادیبِ سرای سیاست! البته جز سیاست، ابعادِ دیگر رو هم پوشش میدن. از نحوۀ مدیریتِ وبلاگشون هم خیلی خوشم میاد؛ سن و سال و تجربه و تحصیلاتشون باعث شده فقط روی محتوا متمرکز باشن و در دامِ بازیِ بلاگرها نیفتن و فضای اندیشهورزی که در وبلاگشون مهیّا کردن، نظیف و قابل تأمله. درواقع مخاطب بر محتوای ایشون امیر نیست، ایشون بر مخاطب امیره و جریانِ فکری میده.
4. بزرگوار شنگولالعلما: ستارهش دیر به دیر روشن میشه اما هروقت روشن میشه انگار داری وبلاگِ خانم فضّه سلامالله علیها رو میخونی؛ بس که کلامِ عادی و معمولشون هم آیاتِ قرآنه :) این اِشراف به قرآن و نکتهسنجی در ارتباطِ مفاهیمِ قرآنی با مسایلِ روز، همچنین تعهدشون به آدرس دادن و بسطِ کلام برای فهمِ دقیق نشونۀ تحقیق، تلاش و وقت گذاشتن برای هر یه پُستِ وبلاگشونه که به شخصه از این همه احترامی که برای مخاطب قائل بودن خیلی خیلی لذت میبرم. کلا هم چون با قرآن صحبت میکنن، با آرامش از وبلاگش بیرون میای :)
5. جناب حبّذا: به خودشون شناختی ندارم اما قلمشون و دوست دارم.
اینم بگم که میزان، حالِ آدمهاست. شاید فرداروزی مسیرِ فکریِ هر کدوم از ما از هم جدا شه، اما نمیشه از ترسِ فردای هم، خوبان رو به هم معرفی نکنیم!
تنتون سالم و ستارهتون تندتند روشن :)